怅怅 chàngchàng [upset; disappointed] 失意的样子 怅怅无依 怅恨 chànghèn [annoyed] 因失意而恼恨 陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之。——《史记·陈涉世家》 怅然 chàngrán [upset; disappointed] 因不如意而感到不痛快 阿兄得闻之,怅然心中烦。——《玉台新咏·古诗为焦仲卿妻作》 怅然自失 chàngrán-zìshī [fell lost] 精神不集中,情志迷乱,不能把握自己而失其主张 怅惋 chàngwǎn [sign with regret] 感叹;惆怅惋惜 怅惋若有所失 怅惘 chàngwǎng [distracted;listless] 因失意而心事重重;惆怅迷惘 神色怅惘
|